Odległość między słupami głównymi można zmniejszyć ustawiając między nimi słupy pośrednie. Słupy te powinny być umieszczane w rozstawie osiowym wynoszącym 1,0 -1,2 m. Łączy się je z podwaliną na tzw. czopy (gniazda głębokości ok. 7 cm).
• Zastrzały – ukośnie ustawiane belki usztywniające ściany, by zapewnić budynkowi stateczność przy działaniu sił poziomych w kierunku długości ściany.
W budynkach parterowych zastrzały stosuje się przede wszystkim w polach narożnych, pochylając je górą ku narożnikom. W budynkach piętrowych zastrzały piętra mają kierunek odwrotny, tj. taki, aby dolny koniec zastrzału I piętra padał na górny koniec zastrzału parteru. Zastrzały wpuszcza się w podwalinę i oczep, a nie w słupy,
• Oczep – belka pozioma, która stanowi górne ograniczenie ściany i podtrzymuje belki stropowe. Jest on nakładany na słupy i zastrzały. Łączy się ze słupami na tzw. nakładki lub czopy,
• Rygle – krótkie belki ułożone poziomo między słupami. Służą do poziomego odgraniczania otworów okiennych (jako ławy i nadławia) i drzwiowych (jako nadproża). Rygle służą również podziałowi ściany na drobniejsze pola (około 1 m) i usztywnieniu całości konstrukcji,
• Wypełnienie – Długą tradycję historyczną ma wypełnienie konstrukcji szkieletowo-ryglowej cegłami (nazywane “murem pruskim”). Rozwiązanie z widoczną konstrukcją jest dzisiaj rzadko stosowane ze względu na trudności w uszczelnieniu połączenia cegieł z drewnianymi belkami. Obecnie najczęściej stosowanym wypełnieniem szkieletu jest materiał termoizolacyjny, dzięki czemu konstrukcja ukryta jest pod zewnętrznym poszyciem ściany.