Grunty nieskaliste mineralne.
Grunty nieskaliste mineralne stanowią dobre podłoże dla fundamentów, przy czym ich nośność zależy od stopnia skonsolidowania, a dla gruntów spoistych — wartości stopnia plastyczności.
Gliny i piaski gliniaste lodowcowe (zwałowe) oraz piaski są bardzo trwałym i dobrym podłożem na posadowienie nawet ciężkich budowli. Dobrym podłożem są również skonsolidowane iły warstwowe. Iły te jednak w przypadku ich odsłonięcia, jeśli ulegną nasyceniu wodą, zmieniają swą konsystencję i pęcznieją.
Pyły i gliny pylaste z okresu polodowcowego są dość ściśliwe i mają mniejszą nośność niż grunty wymienione poprzednio. Nośność gruntów pylastych zależy od położenia poziomu wody gruntowej; pyły położone ponad zwierciadłem wody mają dość dużą nośność ze względu na ściskające działanie wody kapilarnej, po podniesieniu się zwierciadła wody, ciśnienie kapilarne znika i nośność maleje na skutek odkształcania się pyłów.
Piaski grube i średnie są uznawane za dobre podłoże niezależnie od ich stopnia zagęszczenia i wilgotności. Piaski drobne i pylaste są również dobrym podłożem pod warunkiem, że znajdują się powyżej wody gruntowej. W przypadku nasycenia wodą na grunty te powinny działać tylko obciążenia statyczne bez udziału obciążeń dynamicznych.
Grunty nieskaliste organiczne.
Grunty zawierające więcej niż 2% próchnicy i części roślinnych zaliczane są do gruntów nieskalistych organicznych. Odznaczają się one dużą ściśliwością i małą wytrzymałością na ścinanie.
Grunty nieskaliste organiczne są z reguły bardzo słabe, a ich nośność zależy od zawartości próchnicy i części roślinnych; jeśli zawartość ta jest większa, nośność maleje. Przy posadowieniu budowli należy przeprowadzić szczegółowe badania. Jeśli się okaże, że grunt jest słaby, a budowli nie można przesunąć na inne miejsce, to należy wówczas zmienić sposób posadowienia, np. zastosować fundamenty na palach.
Grunty nasypowe
Grunty nasypowe są to grunty przetransportowane i usypane przez człowieka. Nośność piasków i żwirów nasypowych można przyjmować równą nośności piasków i żwirów rodzimych pod warunkiem, że charakteryzują się tym samym stanem zagęszczenia. W przypadku nasypów mamy do czynienia z różnym stopniem zagęszczenia, w różnych miejscach, a zatem i z różną nośnością podłoża.
Nasypy z gruntów spoistych należy zaliczać do niepewnego podłoża dla fundamentów, z uwagi na trudności określenia ich stopnia skonsolidowania. Jeśli usypisko wykonane zostało z podsuszonych brył, mogą występować duże pory i po zamoczeniu może mieć miejsce szybkie i duże osiadanie.