Wymagania izolacyjności cieplnej

Wymagania racjonalnie niskiego poziomu ilości energii cieplnej potrzebnej do użytkowania budynku i jego instalacji grzewczych, wentylacyjnych i klimatycznych, określone są wskaźnikiem E sezonowego .zapotrzebowania na ciepło do ogrzewania w standardowym sezonie ogrzewczym do kubatury ogrzewanej części budynku.

Wymagania są spełnione, gdy wskaźnik E jest mniejszy od wartości granicznej E0. Wartości graniczne E0 dla budynków mieszkalnych i zamieszkania zbiorowego w zależności od współczynnika kształtu budynku A/V wynoszą:

–    E0 = 29 kW·h/(m³·rok) przy A/V ≤ 0,20 ,

–    E0 = 26,6 +12 AA/ kW·h/(m³·rok) przy 0,20 < A/V < 0,90

–    E0 = 37,4 kW·h/(m³·rok) przy A/V ≥ 0,90 gdzie:

A — jest sumą pól powierzchni wszystkich ścian zewnętrznych, dachów i stropodachów, podłóg na gruncie lub stropów nad piwnicą nie-ogrzewaną, stropów nad przejazdami, oddzielających część ogrzewaną budynku od powietrza zewnętrznego, gruntu i przyległych nieogrzewanych pomieszczeń liczonych po obrysie zewnętrznym,

V — jest kubaturą netto ogrzewanej części budynku.

Wskaźnik sezonowego zapotrzebowania na ciepło do ogrzewania budynku mieszkalnego i zamieszkania zbiorowego E oblicza się wg PN-B-02025.

Dla budynku mieszkalnego w zabudowie jednorodzinnej wymagania są spełnione jeżeli:
—    wartość wskaźnika E < E0 lub,
—    przegrody zewnętrzne odpowiadają wymaganiom izolacyjności cieplnej wg tablicy poniżej.

Budynek mieszkalny w zabudowie jednorodzinnej.

tmpfd58-1Dla budynku użyteczności publicznej wymagania są spełnione, jeżeli przegrody zewnętrzne odpowiadają wymaganiom izolacyjności cieplnej wg tablicy poniżej.

Budynek użyteczności publicznej.

tmp54f4-1Opór cieplny i współczynnik przenikania ciepła U(k) z uwzględnieniem mostków liniowych i punktowych dla komponentów budowlanych i elementów budynku należy obliczać wg PN-EN ISO 6946.

Wartości współczynnika przenikania ciepła dla okien i drzwi nie powinny być większe niż Uk max określone w Rozporządzeniu MI z dnia 12 kwietnia 2002 r.
Pole powierzchni okien oraz przegród szklanych i przezroczystych nie może być większe niż:

Amax = 0,15 Az + 0,03 Aw

gdzie:
Az    —    jest sumą pól powierzchni rzutu poziomego wszystkich kondygnacji nadziemnych (w zewnętrznym obrysie budynku) w pasie o szerokości 5 m wzdłuż ścian zewnętrznych,
Aw    —    jest sumą pól powierzchni pozostałej części rzutu poziomego wszystkich kondygnacji po odjęciu A .

Temperatura wewnętrznej powierzchni przegród nieprzezroczystych powinna być wyższa co najmniej o 1°C od punktu rosy powietrza w pomieszczeniu, przy obliczeniowych wartościach temperatury powietrza.

Przegrody zewnętrzne nieprzezroczyste, złącza między przegrodami i częściami przegród oraz połączenia okien z ościeżnicami powinny być całkowicie szczelne na przenikanie powietrza.

Zgodny z wymaganiami współczynnik przenikania ciepła U dla przegród zewnętrznych uzyskuje się stosując przegrody jednorodne odpowiedniej grubości z materiałów o małym współczynniku przewodności cieplnej — X lub warstwowe konstruowane z warstwy nośnej i materiału termoizolacyjnego.

Niska izolacyjność termiczna przegród zewnętrznych powoduje znaczne straty ciepła i ich przemarzanie, powstaje wilgoć w pomieszczeniach, pogarszają się warunki zdrowotne pobytu, a także zostaje przyspieszony proces niszczenia budynków.