Fachowego cięcia wykładzin dywanowych trzeba się nauczyć. Nie wszystkie wykładziny tekstylne tnie się „od góry”, a więc od strony przedniej.
Czy cięcie pod szew ma nastąpić od strony runa, czy też od tylnej strony wykładziny zależy od rodzaju towaru względnie od właściwości pleców. Wykładziny dywanowe o plecach piankowych lub z drugą warstwą tekstylną tnie się najlepiej od strony runa, podczas gdy lateksowane wykładziny „tuftingowe” i przetykane obcina się od tylnej strony. Nie nadających się do cięcia, tkanych wykładzin dywanowych ostatecznie w ogóle nie obcina się w miejscach szwów.
Doświadczeni układacze zalecają cięcie jednowarstwowe (z wyjątkiem igłowanych wykładzin runowych). Jeżeli przy tym można ciąć w ścieżce runa – powstają najczystsze krawędzie cięcia i miejsca rowków. Cięcie w ścieżce runa zapobiega poza tym przecinaniu runa i strzępienie. Należy ciąć odręcznie, przytrzymując mocno odcinany pas, aby przed nożem nie powstał garb.
Również cięcie z pokrywaniem się runa może być wykonywane odręcznie. Jednakże przy towarze we wzory nadającym się do cięcia lepiej jest używać liniału (cienkiej szyny stalowej) wzdłuż którego prowadzi się nóż.
Gdy wykładzina dywanowa jest umieszczona w ostatecznym położeniu, a więc po obcięciu krawędzi szwów i dokładnym ułożeniu pasów obok siebie, obcina się ją nożem hakowym pomiędzy ścianami i podłogą.
Noże do dywanów są niezwykle ostre i dla dokładnego prowadzenia są prawie zawsze prowadzone w kierunku ciała. Ponieważ podczas cięcia na ogół klęczy się na wykładzinie, dla uniknięcia zranień ważne jest zwracanie uwagi na wystarczającą odległość do kolana. Przy tym druga ręka, która przytrzymuje okładzinę, powinna zawsze znajdować się za linią cięcia noża.